Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Καλημέρα! Πάλι για ένα βιβλίο θέλω να σας πώ, ένα βιβλίο που είχα πρωτοδεί πριν απο λίγα χρόνια στη βιτρίνα του Ιανού και είναι απ᾽αυτά που τα κατατάσσω στην κατηγορία ῾ἁχ, τι ωραίο βιβλίο, πόσο θα το ήθελα, αλλά ας το γι᾽αργότερα, όταν θα έχω κάποια έξτρα λεφτά στην τσέπη.῾ Συνήθως αυτά τα έξτρα λεφτά δέν έρχονται ποτέ η διατίθενται σε άλλες ανάγκες, οπότε το βιβλίο δέν αγοράζεται , αλλά μένει πάντα στη γωνιά της ψυχής με τα απωθημένα...!
Πρόκειται για ένα ωραίο άλμπουμ αφιερωμένο στον Αντώνη Μπενάκη, γιό του Εμμανουήλ Μπενάκη και αδελφό της Πηνελόπης Δέλτα, τον πασίγνωστο κι αγαπημένο όλων μας, ῾Τρελλαντώνη῾, τον ήρωα των παιδικών μας χρόνων απο το 1931 που πρωτοκυκλοφόρησε το ομώνυμο μυθιστόρημα της Δέλτα και συνεχίζει να είναι απο τα πιό αγαπημένα παιδικά βιβλία.
Αυτός ο Τρελλαντώνης, λοιπόν, ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, μεγάλος ευπατρίδης και ευεργέτης της Ελλάδας, εθελοντής και στον πόλεμο του 1897 και μετά στους Βαλκανικούς πολέμους, δημιουργός του προσκοπισμού στην Ελλάδα και ιδρυτής του Ναυτικού ομίλου της Αθήνας, μέγας συλλέκτης και πρωτεργάτης του μουσείου Μπενάκη, που προέκυψε κυρίως απο δωρεές δικές του και της οικογένειάς του.
Αλλοστε εκείνο το πανέμορφο νεικλασικό κτίριο της οδού Κουμπάρη, που στεγάζεται το μουσείο Μπενάκη, ήταν το σπίτι των Μπενάκηδων κι όταν πέθανε ο Εμμανουήλ Μπενάκης, ο Αντώνης και τ᾽αδέλφια του το δώρισαν στο Ελληνικό κράτος για να γίνει μουσείο.
Μία απο τις δύο πανύψηλες αροκάριες, που φυτρώνουν στον κήπο του μουσείου, μάλιστα, είχε φυτευθεί το 1922 στη μνήμη του Αλέξανδρου Μπενάκη, που πέθανε τόσο πρόωρα, βυθίζοντας στο πένθος τους δικούς του και κυρίως τη μητέρα του , τη Βιργινία Μπενάκη, η οποία βυθίστηκε στη λύπη της μέχρι το θάνατό της το 1926. Ενα χρόνο μετά την ακολούθησε και ο σύζυγός της, Εμμανουήλ Μπενάκης, ο αλύγιστος Ελληνας, ένας απο τους διαμορφωτές της νεώτερης Ελλάδας.
Ο Αντώνης σ᾽ολες αυτές τις σπάνιες φωτογραφίες, που περιλαμβάνει το άλμπουμ, απο μικρούλης μέχρι τα 80 του, που πέθανε, έχει ακριβώς την ίδια φυσιογνωμία, το ίδιο χαμόγελο, την ίδια σκανδαλιάρικη έκφραση. Σαν τον Τρελλαντώνη μας...
Ευτυχώς, το βιβλίο αυτό που σας περιγράφω το αποκτήσαμε πρόσφατα, δώρο κάποιου καλού φίλου, που είχε την πιό καλή και εύστοχη έμπνευση!
Πολύ τον ευχαριστώ! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου